Przepis na (mgławicę) Kraba
Mgławica kraba to stosunkowo nieduża mgławica, pozostałość po supernowej. Fotografowana nie jest zbyt często i wymaga dłuższych ogniskowych do uzyskania odpowiednio szczegółowego obrazu występujących w niej filamentów. W mgławicy występują silne i liczne linie emisyjne tlenu, siarki, azotu czy wodoru dzięki czemu bez problemu można wykorzystywać filtry wąskopasmowe.
Poniżej wykres intensywności najbardziej interesujących pasm (Według "Astrophysics of Gaseous Nebulae and Active Galactic Nuclei"; im więcej tym silniejsza emisja):


Filamenty bogate i ubogie w hel można bez problemu zróżnicować za pomocą filtrów [O III] i H-alpha. W przypadku mniej "popularnych" pasm takich jak hel, czy neutralny tlen [O I] trudno przewidzieć obszar ich występowania (a natura tych linii emisyjnych jest odmienna od H-alpha, czy [O III]). Nieoczekiwaną emisję w pasmach argonu stwierdzono z wykorzystaniem teleskopu Hubbla w niektórych filamentach.
Comment article