WinJUPOS to darmowa aplikacja do kartografii i analizy zdjęć planet. Potrafi generować mapy powierzchni z naszych zdjęć, czy usuwać rotację pomiędzy kanałami przy monochromatycznej astrofotografii i wiele więcej. W tym artykule omówię wspomniane najprostsze zastosowania WinJUPOSa.
Zainstaluj i uruchom program. W głównym menu na górnej belce wybierz planetę, której zdjęcia będziesz obrabiał.
Każde zdjęcie musimy "opisać" w programie - podać datę i czas zrobienia zdjęcia oraz poprawnie wskazać położenie biegunów planety. W tym celu otwórz Recording -> Image measurment:
Pojawi się okno pomiaru zdjęcia. Zaczynamy od otwarcia naszego zdjęcia - czy to monochromatycznego kanału do derotacji, czy np. kolorowego do wygenerowania mapy:
Po otwarciu podajemy datę i czas wykonania zdjęcia (początek rejestracji klipu AVI). Podajemy czas UT czyli odejmujemy 2 godziny dla czasu letniego i jedną godzinę dla czasu zimowego. Następnie podajemy długość i szerokość geograficzną naszej miejscówki. Gdy to mamy za sobą przechodzimy do zakładki "Adj.":
Tutaj wybieramy kanał fotografii (kolorowa lub jeden z dostępnych kanałów) oraz dopasowujemy siatkę do zdjęcia. Wystarczy wcisnąć F11 by automat sam spróbował dopasować siatkę do fotografii. Gdy dopasowanie jest poprawne zapisujemy "pomiar":
Postępujemy tak dla wszystkich zdjęć, jakie chcemy później wykorzystać.
WinJUPOS potrafi generować fotografie RGB i LRGB z monochromatycznych kanałów z uwzględnieniem rotacji planety na poszczególnych kanałach. Dzięki temu można stworzyć ostrą kolorową fotografię czy zwiększyć znacząco ilość klatek łapanych na kanał. Otwieramy Tools -> Image Computation:
Wybieramy pomiary dla poszczególnych kanałów i klikamy Compile Image. Możemy także zwiększyć wyostrzenie wynikowego zdjęcia:
Oto porównawcze fotografie RRGB i RGB złożone tradycyjnie i za pomocą WinJUPOSa. Każdy kanał to stack z ponad 5000 klatek - niecałe 3 minuty na każdy kanał, 9 w sumie.
W zdjęciach RGB widać niebieską krawędź na zdjęciu z WinJUPOSa - rotacja planety sprawia że obszar który był widoczny na najpóźniej rejestrowanym kanale jeszcze nie wszedł na kanale rejestrowanym najwcześniej. Przy dużych odstępach czasowych dziura ta może być spora. Rozwiązanie tego problemu to zarejestrowanie trzech serii dla wszystkich kanałów i następnie połączenie trzech fotografii-pomiarów w jedną (poprzez składanie "RGB") i następnie wynikowe fotografie zamienić na wersję kolorową pozbawioną braków. Opisano to dokładnie na astronominsk.
Mając np. kilka fotografii danej planety ukazujące jej rotującą powierzchnię możemy wygenerować mapę powierzchni. Tworzymy pomiary dla każdego zdjęcia jak opisałem na początku i otwieramy Analysis -> Map computation:
Dodajemy wszystkie pomiary i korzystamy z optymalizatora ustawień - "Set optimum longitude ranges":
Po czym możemy wygenerować mapę ("Compile map"):
Jeżeli mapa nie będzie płynna a zdjęcia mamy podobne to wyraźnie część z nich za bardzo nachodzi na siebie i trzeba je usunąć (tak by odstępy rotacji pomiędzy pomiarami były większe). Po usunięciu, dodaniu pomiary optymalizujemy ustawienia i generujemy mapę.
Comment article