Astronomik CLS w walce z zaświetleniem miejskim

Astronomik CLS i CLS-CCD to dość jasne filtry wycinające sztuczne zaświetlenie i poświatę nieba. Obie wersje dostępne są w różnych rozmiarach, w tym jako wkładka do lustrzanek Canona ("Clip Filter"). W porównaniu do także jasnego UHC-S Baadera filtry te są nieco jaśniejsze - przepuszczają nieco szersze pasmo wokół [O III] i H-beta, a także szersze pasmo wokół H-alpha i [S II]. Wersja CLS-CCD posiada blokadę podczerwieni i przestaje przepuszczać światło tuż za pasmem siarki. Filtry te można stosować w astrofotografii DS (CLS do lustrzanek, CLS-CCD dla dedykowanych kamer), jak do obserwacjach wizualnych.

Astronomik CLS-CCD

W przypadku astrofotografii filtry te dobrze spisują się z kolorowymi kamerami - skutecznie wycinają głównie żółte zaświetlenie nieba pochodzące od ulicznego oświetlenia. Należy jednak liczyć się z nieco zmienionym balansem kolorów. W przypadku kamer monochromatycznych CLS-CCD można wykorzystać jako pasmo luminancji, czy też łączyć go z poszczególnymi filtrami RGB. W sieci znajdziemy co najmniej kilka zestawień obrazów z i bez filtra, np. na stargazerslounge, czy poniżej zestawienie Markariana także z SGL:

Porównanie filtrów ALP wycinających zaświetlenie
W porównaniu do filtrów UHC, czy jaśniejszego UHC-S efektywność wycinania zaświetlenia powinna być praktycznie taka sam (za wyjątkiem jakiś ekstremalnych przypadków). Widmo wysokociśnieniowej lampy sodowej (typowa wredna lampa uliczna) przepuszczone przez CLS-CCD i UHC-S wygląda praktycznie tak samo:
Spektrum lampy sodowej z filtrami ALP - CLS-CCD i UHC-S
Oba filtry CLS są dość jasne co minimalizuje straty światła w astrofotografii (choć nie aż tak jak filtr IDAS LPS-II, który wycina zaświetlenie bardziej precyzyjne):
Baader UHC-S i Astronomik CLS-CCD

Filtr CLS powstał głównie z myślą o lustrzankach - modyfikowanych jak i niemodyfikowanych. Wersja CLS-CCD zalecana jest do dedykowanych kamer, które nie posiadają tego dodatkowego filtru wycinającego podczerwień jak lustrzanki. Jak widać po danych Astronomika - wersja CCD ma też nieznacznie wyższą transmisję światła:

CLS-CCD:
  • 95% transmisji przy 486 nm (H-beta)
  • 95% transmisji przy 496 nm (OIII)
  • 95% transmisji przy 501 nm (OIII)
  • 97% transmisji przy 656 nm (H-alpha)
  • przepuszcza pasma od 450 do 520 nm i od 640 do 690 nm.
CLS:
  • 92% transmisji przy 486 nm (H-beta)
  • 92% transmisji przy 496 nm (OIII)
  • 92% transmisji przy 501 nm (OIII)
  • 97% transmisji przy 656 nm (H alpha)
  • przepuszcza pasma od 450 do 540 nm i od 650 nm ku dalszej podczerwieni.
pleiades-24-10-2011
RkBlog

Sprzęt astronomiczny, 31 October 2011

Comment article
Comment article RkBlog main page Search RSS Contact